Stellen die bij me komen hebben vaak grote relatieproblemen (niet altijd trouwens).
Echter, is het verlangen om bij elkaar te blijven meestal nóg groter.
En dat is een prachtig uitgangspunt om bij me in te stappen: een verlangen dat immers groter is dan het probleem, is erg hoopvol.
Want, dat maakt het mogelijk om de brokstukken op te rapen en de relatie helemaal opnieuw vorm te geven.
Zo gemakkelijk als ik het hier zeg, zo eenvoudig is het natuurlijk niet.
Het is een intens proces.
Punt.
En ook heel mooi.
En opluchtend.
Liefdevol. Verbindend. Verhelderend.
En ja, er wordt ook veel gelachen.
En ook gehuild.
In sommige gevallen wordt toch besloten om elkaar respectvol los te laten.
Is loslaten niet het toppunt van liefde?
Is dat ook niet échte liefde?❤️
0 reacties